Sommige nachten zijn hard en confronterend. In de stilte en het donker kan je gevoel ruw en onverbloemd spreken. Als alles verloren lijkt, neem ik pen en papier en schrijf ik mijn gedachten neer. Dan worden ze zachter en helder, dan kan ik ze begrijpen en waarderen. Deze nachten laten me dieper te gaan en leren me wat ik nog leren moet. Ik verafschuw ze én ik verwelkom ze met een open hart.

Ik schrijf 90% van mijn gedichten in de natuur. Na een paar weken writer’s block heb ik eindelijk weer frisse inspiratie gevonden in mijn vertrouwde, groene wereld. Ik ben dan ook heel dankbaar voor de wandelmarathon van de MS-liga die me extra motiveerde om weer wat vaker de natuur in te duiken, daar waar de woorden mij altijd vinden.

Als je jarenlang te horen krijgt dat je vermoeidheid, je geheugenproblemen, emotionele uitschieters, verstoorde cyclus, slapeloze nachten, het onvermogen van je lichaam om zijn temperatuur te regelen, komen door stress…

Als vriendschap belemmerd wordt door bindings- én verlatingsangst.

Brieven aan mezelf 🌸

Samen bereik je zoveel meer. Ik voelde gisteren nog maar eens hoeveel je kan bereiken als je samenwerkt. 💞 Verbonden harten helpen elkaar groeien. Dus blijf niet in een eenzaam hoekje staan maar kom samen en versterk elkaar. 🫶

Jouw e-mailadres wordt niet getoond of opgeslagen. Je moet dit enkel invoeren om jouw reactie te verifiëren.

Uit bewondering voor mijn mama die net 88 jaar werd en nog altijd nieuwe dingen wilt leren. Die zich niet laat tegenhouden door ouderdomsklachten maar vurig het leven blijft omarmen.

Jouw e-mailadres wordt niet getoond of opgeslagen. Je moet dit enkel invoeren om jouw reactie te verifiëren.

Jouw e-mailadres wordt niet getoond of opgeslagen. Je moet dit enkel invoeren om jouw reactie te verifiëren.